خداوند به حضرت موسى مىفرماید: «اقم الصلوة لذکرى» براى یاد من نماز به پا دار.
نماز، ذکرى است زبانى وقلبى، با روشى مخصوص و شیوهاى ابتکارى که اعضاى بدن از موى سر تا نوک پا در آن نقش دارند. هنگام وضو، هم روى سر را مسح مىکنیم و هم روى پا را، هنگام سجده هم پیشانى بر زمین نهاده مىشود هم انگشت پا، در طول نماز هم زبان ذکر او مىگوید هم دل به یاد اوست. چشمها باید خاشع باشد، کمر در رکوع خم شود، دستها هنگام گفتن «اللَّهاکبر» بالا بیاید، گردن، صاف ودر رکوع کشیده شود، به هر حال در نماز همه اعضا به نحوى در خدمت یاد خدا هستند.